Είναι σαν χθες, που θυμάμαι τον Μιχάλη Παπαγεωργίου, να μου λέει να τηλεφωνήσω στον Ανδρέα Ματσάγγο, ανταποκριτή της «Αλήθειας», στη Λάρνακα, για να μου μεταφέρει τα νεότερα σχετικά με την ιστορική ενοποίηση του Πεζοπορικού με την ΕΠΑ (ή το αντίστροφο, για να είμαι και ακριβοδίκαιος), τον Ιούλιο του 1994…
-Μάριε μου, είναι απίστευτο αυτό που βλέπω με τα μάτια μου, τη στιγμή αυτή! Γνωστοί… ΕΠΑσίτες, που ούτε από την… οδό που είναι το οίκημα του… Πεζοπόρου, δεν περνούσαν, τώρα που σου μιλάω, είναι μέσα στο σωματείο και πίνουν τον καφέ τους!
Με αυτά τα λόγια (που τα θυμάμαι κατά λέξη), ο Ανδρέας Ματσάγγος, μου περιέγραφε το τι γινόταν το καλοκαίρι εκείνο, στην πόλη του Ζήνωνα και των Φοινικούδων…
Ήταν βέβαια το γεγονός της χρονιάς για την πόλη της Λάρνακας!
Όσο για μένα; Αν και μικρός τότε δημοσιογραφικά, προσπάθησα να γράψω τα καλύτερα που μπορούσα (αν και θα έμπαινε το όνομα του Ματσάγγου), για ένα γεγονός που και εμένα, με έκανε χαρούμενο…
Ποια όμως ήταν η ουσία; Μια νέα ομάδα είχε γεννηθεί τότε, η Αθλητική Ένωση Κίτιον, η ΑΕΚ!
Σύμβολο της, ο Ζήνωνας ο Αθηναίος και χρώματα της, το πράσινο (του Πεζοπορικού) και το κίτρινο (της ΕΠΑ).
«Κόρη» του πανίσχυρου τότε (μπασκετικά) «Πιολά» και της μικρομεσαίας ΕΠΑ (πάλι μπασκετικά).
Κατά την πρώτη της χρονιά, η ΑΕΚ τα πήγε πολύ καλά, φθάνοντας ως τον τελικό των πλέι-οφ (έχασε από τον ΑΠΟΕΛ), αλλά πριν την έναρξη της επομένης, ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Ντίνος Λευκαρίτης, ανακοίνωνε τη μείωση του… μπασκετικού βαλαντίου και από τότε ξεκινούσε μια πτωτική πορεία (και με υποβιβασμούς στη 2η κατηγορία), αλλά όταν ανέλαβε τα προεδρικά ηνία ο Ανδρέας Λευκαρίτης (αντιπρόεδρος επί ημερών Λούη Δημητρίου), η ΑΕΚ αποτελεί από το 2013 και μετά, την πιο επιτυχημένη ομάδα του καλαθοσφαιρικού μας στερεώματος!
Πέντε κατακτήσεις Πρωταθλημάτων, τρεις, Κυπέλλου και άλλες πέντε, μέσα στα 8 τελευταία χρόνια, επί συνόλου 13 τρόπαια, δεν τα λες και… λίγα!
Είναι λοιπόν δεδομένο…
Οι γονείς της ΑΕΚ, έχουν κάθε λόγο να καμαρώνουν!
Κάντε το πρώτο σχόλιο