Τη σεζόν 1992-1993 αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης όπου διέπρεψε με την Εθνική Κροατίας, ο Άριαν Κόμαζετς ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και είχε μια… ιδιαίτερη σεζόν.
Εκείνο το καλοκαίρι είχε ντυθεί στα πράσινα και ο πρόσφατα αποχωρήσαντας από τον Άρη, Νίκος Γκάλης και σε συνδυασμό με την παρουσία του Τιτ Σοκ (αλλά και του Μηνά Γκέκου), οι «πράσινοι» είχαν μια αχτύπητη περιφέρεια και σε συνδυασμό με την παρουσία του Στόγιαν Βράνκοβιτς κοντά στο καλάθι, αλλά και των ταλαντούχων Οικονόμου-Μυριούνη-Αλβέρτη, φάνταζαν ως το μεγάλο φαβορί, μαζί με τον ΠΑΟΚ, για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς ήξερε πως είχε να διαχειριστεί πλούσιο ταλέντο, αλλά και ιδιαίτερες προσωπικότητες, με μακράν δυσκολότερη εκείνη του Κόμαζετς. Ο 22άχρονος, τότε, γκαρντ / φόργουορντ, αποτελούσε ό,τι πιο ταλαντούχο υπήρχε στη νέα γενιά της εποχής και ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε τινάξει τη μπάνκα στον αέρα για να τον υπογράψει. Ένας παίκτης με «δολοφονικό» σουτ (τα ποσοστά του εκείνη τη σεζόν ξεπερνούσαν το 50%!) και παράλληλα πλαστικές κινήσεις και δυνατότητα να σκοράρει με διάφορους τρόπους. Ωστόσο, δεν ήταν καθόλου εύκολος χαρακτήρας. Ήδη ο Βράνκοβιτς είχε… προειδοποιήσει για τις φρίκες που πάθαινε και τον έκανε να απομονώνεται με την υπόλοιπη Εθνική Κροατίας.
Το πιο εκκωφαντικό σκηνικό έλαβε χώρα στον τέταρτο ημιτελικό με τον Πανιώνιο, εκείνο το «καταραμένο» απόγευμα του Απριλίου του 1993 όταν υπήρξε ο μοιραίος τραυματισμός που έδωσε πρόωρο τέλος στην καριέρα του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς. Σε εκείνο το παιχνίδι, ο Κόμαζετς είχε φροντίσει να αναστατώσει τον Παναθηναϊκό, καθώς βγήκε αλλαγή λίγο πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο και στην ανάπαυλα δεν δέχτηκε να επιστρέψει στο παρκέ, επικαλούμενος μεταξύ άλλων… φτερούγισμα στην καρδιά κι έτσι στο δεύτερο εικοσάλεπτο δεν βρισκόταν καν στον πάγκο, με τον εκπληκτικό πάντως Νίκο Γκάλη… να βγάζει τα κάστανα από τη «φωτιά».
Οι σχέσεις των δυο τους δεν ήταν και οι καλύτερες. Ήταν εκείνος ο ρόλος του ηγέτη που «ακροβατούσε» μεταξύ τους, καθώς και τα 14 χρόνια που τους χώριζαν. Πάντως, η συνέχεια ήταν εξαιρετική για τον χαρισματικό Κροάτη, ο οποίος σημείωσε 30 πόντους στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με αντίπαλο τον Άρη, ενώ ήταν εξαιρετικός τόσο στον πρώτο, όσο και στον τρίτο τελικό της Α1 ενάντια στον Ολυμπιακό με 25 και 27 πόντους, αντίστοιχα.
Το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων με το «τριφύλλι» ήταν σαν λύτρωση για τον ιδιόρρυθμο άσσο, ο οποίος ακολούθως με δηλώσεις του στην Ιταλία, «χρέωσε» την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό στον Γκάλη, αναφέροντας πως είχε έρθει σε ρήξη μαζί του, κάτι που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε από τους «πράσινους».
Be the first to comment