Είναι αναμφίβολα ένα από τα «ιερά τέρατα» του NBA που αψήφησαν πρώτοι τα δεδομένα της θέσης τους, πηγαίνοντας κόντρα στην κοινή λογική κι επιτυγχάνοντας να δώσουν μια νέα διάσταση στους φυσικούς νόμους του μπάσκετ.
Ο Λάρι Τζόνσοσν διέθετε πανομοιότυπα αγωνιστικά χαρακτηριστικά με αυτά του Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Κοντός για τη θέση του πάουερ-φόργουορντ (επισήμως δινόταν κάπου στα 2.01 μέτρα, ανεπίσημα δεν ξεπερνούσε τα 198 εκατοστά), κατάφερε μολαταύτα να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους σταρ του NBA στη δεκαετία του ’90. Μάλιστα αν δεν υπήρχαν οι πολλοί και συνεχόμενοι τραυματισμοί (ιδίως στη μέση), δεν αποκλείεται ο LJ να έφτανε -ή ίσως και να ξεπερνούσε- τον «Σερ».
Έστω κι έτσι, πάντως, η καριέρα του μόνο ευκαταφρόνητη δεν υπήρξε. Δις All Star (1993, 1995) και μέλος της Δεύτερης Καλύτερης Πεντάδας (1993) του NBA, ο θρυλικός «Grandmama», αν και με περιορισμένο μπόι για τα δεδομένα της front-line μιας ομάδας, κατάφερνε να επιβιώσει μέσα στο γήπεδο αφενός λόγω του καλογυμνασμένου με μύες κορμιού του που… τρόμαζε ακόμα και τον Καρλ Μαλόουν, αφετέρου λόγω της αλτικότητας και της εκρηκτικότητάς του που μόνο με παίκτες σαν τον Ντόμινικ Γουίλκινς μπορούσε να συγκριθεί.
Όταν μάλιστα -ύστερα από το 1994- πρόσθεσε στο ρεπερτόριό του και το περιφερειακό σουτ, ο Λάρι Τζόνσον ήταν πλέον ένας ολοκληρωμένος παίκτης.
Από το 1996 και μετά, βέβαια, ύστερα από τη μεταγραφή του στους Νιου Γιορκ Νικς αναγκάστηκε να αλλάξει θέση και να αγωνιστεί ως σμολ-φόργουορντ προκειμένου να χωρέσει στην ίδια πεντάδα με τους Πάτρικ Γιούιν και Τσαρς Όουκλεϊ, ωστόσο αυτό μικρή σημασία είχε δεδομένου ότι είχε ξεκινήσει ήδη η αντίστροφη μέτρηση της καριέρας του.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς ο Λάρι Τζόνσον είναι ο τελευταίος μεγάλος πάουερ-φόργουορντ κάτω των 2 μέτρων που αγωνίστηκε στο NBA.
Κάντε το πρώτο σχόλιο