Το να ψάξει κανείς να βρει δίκαιο και άδικο, σε έναν πόλεμο και ειδικά σε μιαν εποχή, όπου η πλάνη και η παραπλάνηση, που και τα δυο μαζί, έχουν δημιουργήσει μιαν άνευ προηγουμένου εγκεφαλική συμφόρηση, είναι κάτι που αναγκαστικά, έναν λογικό άνθρωπο, θα τον οδηγήσει σε μιαν ουδετερότητα…
Μια ουδετερότητα που όμως (προς Θεού) δεν θα έχει να κάνει με την «έκφραση» «δεν με νοιάζει»! Προς Θεού δηλαδή!
Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που δεν ενδιαφέρεται για αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και πόσο μάλλον, όταν αυτός κατάγεται από την Κύπρο και αυτό, για δυο βασικούς λόγους:
- Κάτι ανάλογο ζήσαμε και εμείς το `74…
- Μετά τη διάσπαση της ΕΣΣΔ, χιλιάδες ανθρώπων (και από Ρωσία και από Ουκρανία) ήλθαν και ρίζωσαν εδώ…
Υπάρχει όμως και ένας λόγος, σημαντικότερος από τους δυο προαναφερόμενους.
Είναι συνάνθρωποι μας!
Άλλωστε, αν είναι να τονίσουμε και ένα πιο απλό δεδομένο…
Τους δυο συγκεκριμένους λαούς, είναι (πάρα πολύ) πιο πολλά, όλα αυτά που τους συνδέουν, παρά αυτά που τους χωρίζουν!
Κλείνω με δυο παροιμίες…
Μια Αμερικανική λέει: «What goes around comes around»
Μια Ρωσική λέει: «Αν καλέσεις για χορό την αρκούδα, ο χορός θα τελειώσει όταν θέλει η αρκούδα»…
Κάντε το πρώτο σχόλιο