
Τα 53 του χρόνια έκλεισε πρόσφατα ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που γέννησε το Ελληνικό μπάσκετ.
Γιατί πράγματι ο Νάσος ήταν ταλεντάρα αλλά οι τραυματισμοί οι συγκυρίες, ακόμη και ο ίδιος του ο εαυτός του στέρησαν μια που πιο μεγάλη καριέρα από αυτή που βρίσκεται πλέον στο χρονομπαουλό της μπασκετική ιστορίας!
Γραφτήκαν πολλά για τον Νάσο, τα πλείστα ιστορικές αλήθειες, τόσο για τα όσα πέτυχε, αλλά και τα όσα δεν μπόρεσε να πετύχει!
Υπάρχει όμως What if απ’ αυτά που γουστάρει και ο φοβερός συνάδελφος Νίκος Βαγγέλης που κανείς δεν ανέλυσε!
Αυτό δεν είναι άλλο από την συμμετοχή του Νάσου στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1995! Λίγες εβδομάδες πριν από την πρεμιέρα και ενώ ο αείμνηστος Μάκης Δενδρινός προετοίμαζε όσο το δυνατό καλύτερα την Εθνική, ο Νάσος θα τραυματιστεί για άλλη μια φορά σοβαρά. Και εκεί που ο «Βούδας» τον είχε ως πενταδάτο, όπως είχε πράξει τόσο στην Γερμάνια όσο και στον Καναδά δυο και ένα χρόνο προηγουμένως, τα σχέδια του άλλαξαν!
Ένα πολύ σημαντικό όπλο τέθηκε νοκ-αουτ και μάλιστα στη πιο ώριμη και ποιοτική περίοδο του.
Ας μην ξεχνάμε τα «όργια» που έπραξε στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας, αλλά και την σημαντική του συνεισφορά για να μπορέσει η Εθνική να κατακτήσει την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο του Καναδά.
Η Εθνική μας στο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, εκεί που την παρέλαβαν οι «διψασμένοι» για διάκριση Γιουγκοσλάβοι ή καλύτερα Σέρβοι.
Και όμως κοίταξε στα μάτια την πανίσχυρη αρμάδα του Ίβκοβιτς, χάνοντας στις λεπτομέρειες, λεπτομέρειες που μπορούσε να δώσει ο Νάσος.
Βλέποντας ξανά και ξανά εκείνον το ημιτελικό η Εθνική μας δεν είχε το παίκτη που μπορούσε να ξεσηκώσει το κοινό με ένα εκπληκτικό κάρφωμα ή ένα αστραπιαίο αιφνιδιασμό ή ακόμη και ενα απρόσμενο τρίποντο από τα 7 μέτρα όπως συνήθιζε ο «πιανίστας».
Πέρασαν δυο δεκαετίες και βάλε και ο γράφων είναι ακόμη πεπεισμένος ότι με τον Νάσο στην πεντάδα τα πάντα θα ήταν αλλιώς εκείνο το καλοκαίρι του 1995!
Be the first to comment