Τι μας έκανε ο Γκάλης ο θεός;

Μαγεία; Συγκίνηση; Δέος; Οι λέξεις πραγματικά αδυνατούν να περιγράψουν τον καταιγισμό των συναισθημάτων που κατέκλυσαν όλους όσους είχαν την τύχη να ζήσουν από κοντά την εκδήλωση προς τιμή του Νίκου Γκάλη το βράδυ της 7ης Μαΐου 2013.

Ο χρόνος είχε γυρίσει πίσω τότε. Ένα άρωμα από τη χρυσή για τον «αυτοκράτορα» του ελληνικού μπάσκετ, Άρη, δεκαετία του ’80 αναδύθηκε έντονα στο «ναό του ελληνικού μπάσκετ», που πλέον φέρει το όνομα του μεγαλύτερου Έλληνα αθλητή όλων των εποχών.

Ο άνθρωπος που κατάργησε το νόμο της βαρύτητας, αυτός που επιδείκνυε τρομακτική ψυχραιμία και ανάγκασε τους αντιπάλους του να υποκλιθούν στο μεγαλείο του «έσπασε» μπροστά στη μνημειώδη λατρεία του κόσμου.

Ναι, και οι θεοί δακρύζουν! Δεν ήταν, βέβαια, μόνο ο Νικ που βούρκωσε. Αμφιβάλλω αν υπήρχε έστω κι ένας άνθρωπος στις εξέδρες, ο οποίος δεν ανατρίχιασε όταν εισήλθε στο παρκέ η μεγαλύτερη καλαθομηχανή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Εκείνος που απέδειξε πως υπάρχουν οι προσωπικότητες που μπορούν να ενώσουν όλους τους Έλληνες.

Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα, αθλητής δε γνώρισε την αποθέωση τόσο πολύ όπως ο «Γκάλης των Ελλήνων». Και προσωπικά αμφιβάλλω αν θα ξανασυμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που διαδραματίστηκε εκείνο το βράδυ.
Ειλικρινά, αναρωτιέμαι… «τι μας έκανε ο Γκάλης ο θεός;» ακούγοντας χιλιάδες Αρειανούς φιλάθλους να τραγουδούν το κλασικό σύνθημα «τι την έκανε την μπάλα ο θεός;», που δονούσε τις εξέδρες στο «Αλεξάνδρειο».

Μάλλον μας έβγαλε από τη μιζέρια μας. Όχι μόνο τώρα που η χώρα βιώνει εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, αλλά γιατί πριν από 35 ολόκληρα χρόνια ήταν εκείνος που μας οδήγησε στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μετατρέποντας την Ελλάδα σε σημείο αναφοράς στον παγκόσμιο χάρτη. Μια… κουκκίδα στον πλανήτη Γη, είχε μετατρέψει ολόκληρες υπερδυνάμεις σε έρμαιο των διαθέσεών του.

Απογείωσε το μπάσκετ και οδήγησε χιλιάδες παιδιά στον αθλητισμό, κάτι που όπως ο ίδιος έχει επανειλημμένα παραδεχθεί, είναι το μεγαλύτερο παράσημο στο βιογραφικό του.

Από την αποφράδα εκείνη ημέρα του Σεπτεμβρίου του 1995, όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Γκάλης κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτο το μύθο του. Οι δημόσιες εμφανίσεις του και οι συνεντεύξεις του ελάχιστες, αλλά το ειδικό του βάρος παρέμεινε τεράστιο.

Ειλικρινά αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον άνθρωπο που στιγμάτισε τα παιδικά μου χρόνια και έγινε αιτία κι αφορμή να λατρέψω το μπάσκετ, αλλά κι ένα μεγάλο «μπράβο» σε όσους συνέβαλαν στο να πραγματοποιηθεί μια πραγματικά άρτια κι εντυπωσιακή σε όλα εκδήλωση προς τιμήν του. Ακριβώς όπως άξιε στον κορυφαίο Έλληνα αθλητή όλων των εποχών!