Ο παίκτης του 21ου αιώνα δεν έχει θέση. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Άμυνα, ριμπάουντ, ασίστ, σκοράρισμα τόσο από την περιφέρεια όσο και εντός ρακέτας, καλύπτει τουλάχιστον τρεις θέσεις στην πεντάδα, με λίγα λόγια είναι… τα πάντα όλα ανεξαρτήτως σωματικών προσόντων. Όπως ακριβώς ήταν ο Τόνι Κούκοτς!
Με τα 2.11 μ. του ύψους του, ο Κροάτης «μάγος» θα μπορούσε κάλλιστα να αγωνίζεται ως σέντερ ή ακόμα και ως πάουερ φόργουορντ. Επί της ουσίας όμως, ο ίδιος γνώριζε ότι ήταν σμολ-φόργουορντ παρόλο που έπαιζε σαν πλέι-μέικερ και μάρκαρε τους αντίπαλους σούτινγκ-γκαρντ.
Μήπως μπερδευτήκαμε ελαφρώς; Λογικό, διότι αυτό ακριβώς ήταν ο Τόνι Κούκοτς για τους αντίπαλους προπονητές. Ένας Γόρδιος Δεσμός, για τον οποίο δεν υπήρχε λύση.
Ας θυμηθούμε τον τελικό του Φάιναλ Φορ του 1993 κόντρα στον ΠΑΟΚ όπου έστειλε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς αδιάβαστο αγωνιζόμενος για 40 λεπτά ως πλέι-μέικερ.
Ας θυμηθούμε επίσης τα 11/12 τρίποντα που σημείωσε στα 19 του χρόνια μόλις κόντρα στην εθνική ομάδα εφήβων των ΗΠΑ, αγωνιζόμενος ως σούτινγκ-γκαρντ και ως σμολ-φόργουορντ.
Κι ας θυμηθούμε κυρίως τα πρωταθλήματα με τους Σικάγο Μπουλς, για τους οποίους αγωνζόταν ως έκτος παίκτης αντικαθιστώντας στην πεντάδα πότε τον Ρον Χάρπερ (πλέι-μέικερ) και πότε τον Λουκ Λόνγλεϊ (σέντερ).
Περισσότερο και πάνω απ’ όλα, όμως, ας θυμηθούμε πόσο ξεχωριστός παίκτης ήταν ο Κροάτης και σε πόσο μεγάλο βαθμό ενσάρκωνε την εικόνα ενός «all around» παίκτη. Αντικρίζοντας τον κόσμο απ’ τα 2.11 μ. μπορούσε να αγωνιστεί κυριολεκτικά από πλέι-μέικερ μέχρι σέντερ.
Και το πιο αξιοθαύμαστο; Το έκανε να φαίνεται υπερβολικά απλό κι εύκολο. Σε τέτοιο βαθμό που να μην προκαλεί εντύπωση σε κανέναν το γεγονός ότι απ’ όπου πέρασε κατέκτησε τίτλους. Ένας παίκτης-ορχήστρα που ήταν πολύ… μπροστά από την εποχή του!
Be the first to comment