Η μετακίνηση του Κέβιν Ντουράντ στους Φοίνιξ Σανς τάραξε τα νερά του ΝΒΑ το τελευταίο διάστημα, Το ξεκίνημά του, ωστόσο είχε να κάνει με μια ομάδα που πλέον δεν υπάρχει!
Ο «KD» δήλωσε συμμετοχή στο Draft του 2007, όπου επελέγη στο νούμερο 2 από τους Σιάτλ Σουπερσόνικς. Υπό τις οδηγίες του P.J. Carlesimo (τρεις φορές πρωταθλητής NBA με τους Σπερς ως βοηθός προπονητή του Πόποβιτς), άρχισε να δείχνει από την πρώτη στιγμή τις πραγματικές του δυνατότητες. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 31 Οκτωβρίου του 2007 κόντρα στους Ντένβερ Νάγκετς (ήττα με 120-103), σκοράροντας 18π και μαζεύοντας 5 ριμπάουντ. Στις 16 Νοεμβρίου, έδωσε τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη στην ομάδα του -μετά από διπλή παράταση- κόντρα στους Ατλάντα Χοκς, ευστοχώντας σε τρίποντο buzzer beater για το 126-123.
Ολοκλήρωσε τη χρονιά με 20.3 πόντους, 4.4 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ ανά παιχνίδι, όντας όμως ανήμπορος να σώσει τους Σόνικς από το «ναυάγιο» (ρεκόρ 20-62). Τα κατορθώματά του βέβαια δε θα ήταν δυνατόν να μην επιβραβευθούν. Έτσι, επελέγη στην καλύτερη πεντάδα των νεοσύλλεκτων στο NBA και αναδείχθηκε ρούκι της χρονιάς (2008).
Με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, που σηματοδότησε μία από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία του συλλόγου, οι Σόνικς μεταφέρθηκαν στην Οκλαχόμα και μετονομάστηκαν σε Θάντερ.
Ο Ντουράντ συνέχισε τις εκπληκτικές του εμφανίσεις και την επόμενη χρονιά (25.3π, 6.5ριμπ, 2.8ασίστ) αλλά και πάλι δε μπόρεσε να ξεκολλήσει την ομάδα του από τις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας (ρεκόρ 23-59). Τα πάντα όμως θα άλλαζαν από την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Ο Σκοτ Μπρουκς αντικατέστησε τον Καρλέσιμο στον πάγκο των «Κεραυνών» και ο χαρισματικός power forward, κυριολεκτικά, εκτόξευσε τους αριθμούς του. Οδήγησε τους Θάντερ στα play-offs του NBA (ρεκόρ 50-32), μετρώντας 30.1 πόντους (πρώτος σκόρερ της Λίγκας), 7.6 ριμπ και 2.8 ασίστ. Εκεί, η παρέα του Ντουράντ αντιμετώπισε τους μετέπειτα πρωταθλητές Λέικερς.
Ο ηγέτης της ομάδας από την Οκλαχόμα ήταν εξαιρετικός και στα έξι παιχνίδια της σειράς (25π, 7.7ριμπ, 2.3ασίστ), αλλά και απελπιστικά απομονωμένος. Παρά τον αποκλεισμό, ήταν σίγουρο ότι μία νέα δύναμη ανέτειλε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Ακολούθησαν δύο ακόμη τίτλοι πρώτου σκόρερ (2011 και 2012), μία πρόκριση στους Τελικούς της δυτικής περιφέρειας όπου αποκλείστηκε από τους Ντάλας Μάβερικς, αλλά και η τρελή πορεία του 2012 όπου, με ρεκόρ 47-19 (ελέω lock out), οδήγησε τους Θάντερ στους Τελικούς κόντρα στους Μαϊάμι Χιτ.
Η αρχή ήταν ιδανική για τον Ντουράντ. Σκόραρε 36 πόντους (τους 17 στο τέταρτο δωδεκάλεπτο) κόντρα στους Χιτ, οδηγώντας την ομάδα του σε μία μεγαλοπρεπή νίκη (105-94). Ήταν όμως και η μοναδική. Η παρέα του Λεμπρόν κέρδισε τα επόμενα τέσσερα παιχνίδια και κατέκτησε, με εμφατικό τρόπο, το δεύτερο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Ο Ντουράντ μέτρησε 30.2 πόντους στα πέντε παιχνίδια της σειράς. Η σκηνή που κλαίει στην αγκαλιά των γονιών του μετά το τέλος του πέμπτου αγώνα ήταν πραγματικά συγκλονιστική, παρουσιάζοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο, (περισσότερο «θνητό»).
Ο αποκλεισμός στα ημιτελικά της δυτικής περιφέρειας (ο Ουέστμπρουκ ήταν τραυματίας) από τους Μέμφις Γκρίζλις του Μαρκ Γκασόλ (4-1) αποτέλεσε πισωγύρισμα στην εκ νέου απίστευτη σεζόν του (28.1 πόντοι, 7.9 ριμπάουντ, 4.6 ασίστ στην κανονική περίοδο και 30.8 πόντοι, 9 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ -career high και στις τρεις κατηγορίες- στα πλέιοφ). Το ζήτημα πλέον δεν ήταν η δική του απόδοση αλλά των συμπαικτών του, οι οποίοι μοιάζουν ανήμποροι να βοηθήσουν τον αρχηγό και ηγέτη τους όταν η μπάλα «καίει». Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, προχωρούν οι ζόρικοι. Και ο μόνος ζόρικος στην ομάδα του Σκοτ Μπρουκς είναι ο «δολοφόνος» από την Ουάσινγκτον.
Κάντε το πρώτο σχόλιο