Το όνειρο του πολεμιστή

Οι προσδοκίες ήταν τεράστιες. Λίγο η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, λίγο η πληρότητα σε όλες τις θέσεις, καθώς και η παρουσία του Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο, δημιούργησαν ένα… κύμα αισιοδοξίας. Σε ένα ρόστερ γεμάτο ποιότητα, μετά το ματς με την Γερμανία το μόνο που θα θυμόμαστε είναι η τρομερή παρουσία του Γιαννούλη Λαρεντζάκη! 

Στο ξεκίνημα της προετοιμασίας για το EuroBasket 2022 σίγουρα κανείς δεν θα μπορούσε να πει με απόλυτη βεβαιότητα πως ο γκαρντ του Ολυμπιακού θα βρισκόταν στην τελική δωδεκάδα του Δημήτρη Ιτούδη. Ο ίδιος ο Ομοσπονδιακός τεχνικός, βέβαια, δεν αμφέβαλε ποτέ γι’ αυτό κι ας έλεγαν… άλλα οι «αναλυτές»! Ήξερε πως είναι ένας από τους λιγότερο ταλαντούχους παίκτες του, αλλά με τρομερό πάθος, ψυχή και κυρίως άγνοια κινδύνου. Ένας πραγματικός ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ, ικανός να «θυσιάσει» τον ίδιο του τον εαυτό για την ομάδα. 

Στα ματς του ομίλου δεν χρειάστηκε ιδιαίτερα. Εκεί «καθάριζαν» άλλοι. Στα νοκ άουτ ήταν τα δύσκολα. Εκεί όπου επιβιώνουν οι «σκληροί» και στον αγώνα της φάσης των «16» ενάντια στην Τσεχία ήταν ο «X-FACTOR». Με την ενέργεια και την… τρέλα του, άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού. Έπαιξε επιθετική άμυνα, έβαλε τα χέρια του στη μπάλα και γενικά η ζωή των αντιπάλων του έγινε δύσκολη. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο απελευθερώθηκε και καθάρισε στο τέλος.  

Στο ίδιο έργο θεατές και με τη Γερμανία. Μπήκε μέσα σε δύσκολο σημείο και με την παρουσία του, άλλαξε το μομέντουμ του παιχνιδιού. Ουσιαστικά «έσπασε» τον τσαμπουκά των αντιπάλων του και παράλληλα έβαλε μεγάλα σουτ. Δυστυχώς, όμως φορτώθηκε με τρία φάουλ πριν την ανάπαυλα και δεν μπόρεσε να ξεκινήσει στο δεύτερο ημίχρονο. Κι εκεί έγινε όλη η «ζημιά»! Χωρίς εκείνον, οι Γερμανοί πήραν ψυχολογία από το κοινό τους και εκτέλεσαν την Ελλάδα, «χτίζοντας» μια σοβαρή διαφορά που δεν μπόρεσε να ανατραπεί.  

Με την επάνοδό του στο παρκέ, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Η «φλόγα» του ήταν μοναδική. Γύριζε στον πάγκο να ξεσηκώσει τους υπόλοιπους, όμως γενικά η πλειονότητα των συμπαικτών του με πενταπλάσια συμβόλαια ήταν… αλλού. Κάποια στιγμή κατάντησε «Δον Κιχώτης». Το όνειρο του μεταλλίου χάθηκε ξανά, όμως ο «Λάρυ» κέρδισε τον σεβασμό όλων. Όχι για το ταλέντο και το εγκεφαλικό παιχνίδι που δεν έχει, αλλά για την αυθεντική καρδιά χιλίων λεόντων που έχει και… δεν αγοράζεται με τίποτα!