Η σεζόν 1993-1994 κρίθηκε αποτυχημένη για τον Παναθηναϊκό, καθώς δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τίτλο, ενώ δεν έπαιξε καν σε κάποιο τελικό των τριών διοργανώσεων. Αυτό πεισμωσε τη διοίκηση Γιαννακόπουλου που το καλοκαίρι του 1994… τίναξε τη μπάνκα στον αέρα!
Ο διοικητικός ηγέτης του τριφυλλιού είχε ήδη τον Νίκο Γκάλη κι έκανε το μεγάλο μπαμ με την έλευση του alter ego του στον μεγάλο Άρη, Παναγιώτη Γιαννάκη, οποίος ήταν κινητήριος μοχλός του εξαιρετικού Πανιωνίου του Κώστα Μίσσα. Και σαν μην έφτανε αυτό, δημιουργήθηκε μια εντυπωσιακή Big Three, με κερασάκι στην τούρτα τον βασικό υπεύθυνο για την αναγέννηση του Ολυμπιακού, Ζάρκο Πάσπαλι, ο οποίος είχε φύγει σαν αποδιοπομπαίος τράγος από το λιμάνι μετά την αποτυχία στο Φάιναλ Φορ του Τελ Αβίβ, παρότι στην Ελλάδα κατακτήθηκε το νταμπλ.
Τελικά αυτή η μεγάλη τριπλέτα ουσιαστικά δεν έπαιξε μαζι. Πρόλαβε να φέρει την πρόκριση στο Κύπελλο Ελλάδας απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο και στη συνέχεια είχαμε τη θλιβερή είδηση της αποχώρησης (σ.σ. έπειτα από το γνωστό σκηνικό με τον Κώστα Πολίτη) του Γκάλη στο ματς με τους νεοφώτιστους Αμπελόκηπους.
Ο Πάσπαλι δεν ήταν ο ίδιος με εκείνον του Ολυμπιακού, αν και είχε μια μαγική αναλαμπή στο διπλό στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα. Ο Γιαννάκης έπαιξε καλά και το Κύπελλο κατέληξε στα πράσινα, όμως αυτό δεν αρκούσε για να φέρει μια επιτυχημένη σεζόν.
Στο Φαιναλ Φορ της Σαραγόσα, ο εμφύλιος ημιτελικός βάφτηκε ξανά ερυθρόλευκος, ενώ ίδια κατάληξη υπήρξε και στους τελικούς της Α1, με το σκοράρισμα του Γκάλη να λείπει στα κρίσιμα σημεία και τον Αμερικανό Έντι Τζόνσον να είναι ο δήμιος του Παναθηναϊκού.
Be the first to comment