Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1990, o Γιάννης Ιωαννίδης αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού και προσπαθεί να δημιουργήσει ομάδα για μεγάλα πράγματα, με τον Κρέζιμιρ Τσόσιτς να του προτείνει τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, ο οποίος ωστόσο δεν έμελλε να φορέσει τα ερυθρόλευκα.
Ο 18άχρονος -τότε- Σέρβος προσπαθούσε να ξεφύγει από τον εθνικισμό και τον «φανατισμό» της υπό διάλυση Γιουγκοσλαβίας και ο «Κρέζο» σαν μέντοράς ήθελε να τον σώσει, προσφέροντάς του «καταφύγιο» στην Ελλάδα. Αρχικά, χτύπησε την πόρτα της ΑΕΚ, αλλά έκανε… πίσω λόγω Μάκη Ψωμιάδη, με τον οποίο είχε επέλθει ρήξη και δεν μπορούσε να εμπιστεί στα χέρια του τον μικρό Ντέγιαν. Μαζί με τον Ντράγκαν Τάρλατς έκαναν προπονήσεις και διανυκτερεύσεις στο «Μόσχος», ώσπου άλλαξαν γειτονιά, πηγαίνοντας προς λιμάνι μεριά.
Ο Τσόσιτς είχε προσεγγίσει -μέσω Σρζιτς- τον «Ξανθό», ο οποίος ξετρελάθηκε με τον… έφηβο, που είχε ωριμότητα βετεράνου, δίμετρο (και βάλε) πλέι μέικερ. Ο Σωκράτης Κόκκαλης προσπάθησε να τον υπογράψει με πολυετές συμβόλαιο, όμως δεν ήταν «γραφτό», καθώς ο Μποντιρόγκα θα έπρεπε να Ελληνοποιηθεί (βλ. Τάρλατς, Τόμιτς, Νάκιτς). Ο ίδιος το αρνήθηκε και κάπως έτσι χάλασε η μεταγραφή του από τη στιγμή που ήταν αδύνατον ο φιλόδοξος Ολυμπιακός να δώσει θέση ξένου σε έναν τόσο μικρό σε ηλικία παίκτη.
Ακολούθως, μετακόμισε στην Ιταλία, όπου βρήκε την… Ιθάκη του στα χέρια του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς. Ακολούθησε η Ρεάλ Μαδρίτης και το καλοκαίρι του 1998 μετά το «ναυάγιο» της μεταγραφής του Τσαρλς Μπάρκλεϊ, το παιχνίδι της μοίρας τον έφερε στον Παναθηναϊκό του Λευτέρη Σούμποτιτς και μετά την αντικατάσταση του Σλοβένου από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον πήρε από το χεράκι και τον οδήγησε δις στην κορυφή της Ευρώπης, όντας παράλληλα επί σειρά ετών ο μεγαλύτερος «εφιάλτης» της παραλίγο ομάδας του.
Be the first to comment